William Butler Yeats (1865 ? 1939) urodził się na przedmieściach Dublina w mieszczańskiej rodzinie, (chociaż niektórzy historycy doszukują się arystokratycznych przodków) angielskich kolonialistów.
Wielki wpływ na syna miał jego ojciec, (który także był jego najlepszym przyjacielem do końca swego życia) znany malarz i wielbiciel romantycznej poezji i angielskich prerafaelitów. Wielki wielbiciel sztuki zaszczepił swoje fascynacje swoim dzieciom: William został pisarzem, jego brat Jack malarzem impresjonistą a siostry zajmowały się działalnością wydawniczą.
Młody Yeats studiował w Dublinie malarstwo, gdy późniejszy przyjaciel G.W. Russell wprowadził go do ruchu teozoficznego, a także zetknął się wtedy z irlandzkim ruchem narodowym i jak twierdzą niektórzy wtedy postanowił zostać pisarzem irlandzkim a nie angielskim.
Przez jakiś czas mieszkał w Londynie, który był wtedy przesiąknięty atmosferą dekadencji, buntu i liberalizmu obyczajowego (dotychczas tkwił w świecie celtyckich legend i irlandzkiej sprawy narodowej).
Yeats nie podzielał jednak modnych wówczas w Londynie trendów i wrócił do studiowania a następnie propagowania historii i kultury irlandzkiej. Przejawiało się to nawet w tym, że wydał BAŚNEI I GADKI LUDU WIEJSKIEGO IRLANDII oraz POEZJE I BALLADY MŁODEJ IRLANDII i jeszcze wiele irlandzkich utworów.
Wielką miłością pisarza (nigdy niespełnioną) była aktorka i działaczka irlandzka Moud Gonne, której wielokrotnie się oświadczał i zawsze dostawał odpowiedź odmowną.
W 1917 roku ożenił się ze swoją angielską przyjaciółką G. Hyde ? Leeds. Miał z nią dwoje dzieci.
W 1923 roku dostał Literacką Nagrodę Nobla za uduchowioną twórczość poetycką, oddającą w najwyższej formie artystycznego ducha narodowego.
W jego dorobku znalazło się kilkanaście tomików poezji i ponad 20 sztuk dramatycznych.